Ebu Mahzure
Hz. Peygamberin dört müezzininden biri olan Ebu Mahzure, garib ve fakat dikkat çekici bir biçimde müezzin olmuştu.. Kendisi olayı şöyle anlatmaktadır:
Peygamber (SAV) Huneyn Savaşından dönmekteydi. Ben, hepsi Mekkeli olan on kişilik bir gençler grubuyla beraberdim. Huneyn yolunda Resulullah ile karşılaştık.
Resulullah’ın müezzini namaz için ezan okuyordu. Biz bir köşeye çekildik ve alay ederek müezzinin söylediklerini tekrar etmeye başladık. Bizi Resulullah duymuştu. Ezan bittikten sonra ” şunların içinde güzel sesli biri var ” diye gönderdiği adamlar bizi huzuruna götürdüler Resulullah;
-“Sesi gür olanınız hanginiz?” buyurdu. Yanımdakilerin tamamı beni gösterdiler. Resulullah onları saldı. Beni yanında alıkoydu. Sonra bana;
-“Haydi bir ezan oku!” buyurdu.
Resulullah’dan ve bana emrettiği işten son derece nefret ettiğim halde, çaresiz, kalktım, önünde ayakta durdum. Bizzat kendisi bana ezanın okunuşunu telkin etti, öğretti.
Ben ezanı bitirdiğim zaman, içinde bir miktar gümüş para bulunan bir kese verdi. Daha sonra alnımı, göğsümü sıvazladı ve ;
-“Mübarek olsun ” buyurdu. Ben:
-“Ya Resülallah, Mekke’de ezan okumama müsaade et!” dedim.
-“Müsaade ettim” buyurdu.
İşte o anda, Resulullah’a karşı duyduğum kin ve nefretten bende eser kalmamış gönlüm ona karşı sevgi ile dolup taşmıştı.
Mekke valisi Attab B. Esid’e geldim ve onun valiliği süresince Resulullah’ın emriyle Mekke’de müezzinlik yaptım.
Ezan ile eğlenme olayından bir müezzin çıkarmak, işte Peygamberi usul ve insanları iyiye yönlendirme basireti bu olsa gerekti. Onu sevgili Peygamberimiz örneklendirmişti. Bu tavır her İslam davetçisi için en güzel örnekti.
Ebu Mahzure’nin, Hz. Peygamber tarafından okşandı diye, başının ön kısmındaki saçları hiç kestirmediği kaydedilmektedir. Bu da onun Peygamber’ e bağlılığının bir göstergesiydi.
Ebu Mahzure gür ve tatlı sesliydi. Hicrî 59 yılında vefat edinceye kadar Mescid-i Haram’da müezzinlik yaptı. Kendisinden sonra da uzun süre çocuk ve torunları aynı görevi devam ettirdi.
Kureyş’in nesebini çok iyi bilen Ebû Mahzûre’den hanımı Ümmü Abdülmelik ve oğlu Abdülmelik ile Esved b. Yezîd en-Nehaî, Abdullah b. Muhayrîz, İbn Ebû Müleyke ve daha başkaları hadis rivayet etmişlerdir.
Hepsi de ezanı Hz. Peygamber’den öğrenmesiyle ilgili olan sekiz rivayeti Ahmed b. Hanbel’in Müsned’inde bulunmaktadır (III, 408-409; VI, 401). Bu rivayetlerden biri Sahih-i Müslim’de, diğerleri Kütüb-i Sitte’ye dahil dört Sünen’de de yer almıştır.
Antika ve Porselen Tamiri | Antika Hastanesi