Kalp Alemi
Kalp, vahiy ve ilham kaynağıdır. Kalp, iman ve tasdik organıdır. İman, kalp ile tasdik demektir. Kalbe işlemeyen, kalpte yer etmeyen, kalben doğruluğu onaylanmayan iman, sözde imandır. Bir değeri yoktur.
Kalp yoluyla elde edilen ve manevî tecrübenin ürünü olan, yani dinî hayatın yaşanmasından hâsıl olan bilgiye marifet ve irfan, bu bilgiye sahip olana da arif ve arif-i billâh denir.
Kalp, hem insanın göğsündeki malum et parçası (yürek), hem de söz konusu İlâhî cevher anlamına gelir. İlâhî dinlerin üzerinde durduğu kalp, göğüsteki et değildir. Bu kalp yürekten ayrı bir şeydir. Yürek insanlar gibi hayvanlarda da mevcuttur. Onun görevi vücuttaki kanı temizlemek ve dağıtmaktır. Çünkü böyle bir et parçası diğer canlılarda da vardır.
Bundan dolayıdır ki bir müminin kalbi, bir münafık veya bir münkire nakledilmesi veya bunun aksi olan bir durum kişinin dinî hayatında hiç bir değişiklik meydana getirmez. İnsana ait özellikler kalpte toplanmıştır. Kalp ruhun sarayı, insanın aslıdır, insanı kalbi temsil eder. İnsanı insan yapan yürekten ayrı bir kalptir.
Buna İnsanî kalp denir o yüce Allah’ın nazar ettiği bir yerdir. Beytullah’tır, Allah’ın evidir, Arşurrahmandır. Melekler ve gayb âleminin özelliklerini taşır. O âlemle irtibat kurmak için yaratılmıştır. Bu kalp imanın, ilmin, nurun, feyzin, sevginin ve güzel ahlâkın bulunduğu manevî bir cevherdir.
İçine nur inmeyen kalp, aslî safiyetini kaybeder, asıl görevini yapamaz olur. Bu defa aynı kalp inkârın, isyanın, cehaletin ve kötü ahlâkların merkezi durumuna gelir.
İnsan, melek ve hayvanlardan çok farklı yaratılmıştır. İnsan, bütün varlıkların özelliklerinden bir pay taşır. Meleklerde akıl ve irade vardır, fakat şehvet ve kötü arzular yoktur. Hayvanlarda şehvet ve basit arzular vardır, fakat akıl, irade ve terakki yoktur. İnsanda ise hepsi vardır.
İnsan, akıl ve irade sahibidir. Taşıdığı ahlâkî sıfatları değiştirme imkânı vardır. Bir halden diğerine geçmesi mümkündür. Manen ilerleme kabiliyetine sahiptir. Aynı zamanda nefis sahibidir. Nefsin, şehvet ve kötü arzuları vardır. Aklı nefsine galip gelen insan, melek gibi güzel ve kıymetli olur. Nefsi aklına galip gelen ve kalbe nefsin kötü arzuları hâkim olan insan ise, hayvanlardan beter olur.
İşte insan, bu iki vaziyet içinde iniş ve çıkışlar yaşar. Bazen melekleşir, bazen kötüleşir. Kalbini nefsinin esaretinden kurtarıp güzel ahlâk ile süsleyenlere kâmil insan denir. Bu hal, gerçek hürriyettir.
İşte Allah dostlarının bütün çabaları, bu hürriyet halini ele geçirmek içindir. Bu iş insanın ihyası demektir. Bu ihya hareketi kalpten başlar, diğer merkezlerde devam eder..
Bu yazı Siraceddin Önlüer‘in “Kalp Alemi” isimli kitabından alıntıdır. Satın almak isterseniz tıklayın.
Antika ve Porselen Tamiri | Antika Hastanesi