Sigara ve sofi
Molla Muhammed anlatmıştı;
Bir şahıs Seyda Hz.lerine Hac hakkında sual sormuş. Seyda Hz.leri bize göndermiş
-“Git Molla Muhammed’e sor” diye.
O şahıs geldi sualini bana sordu. Kitapları karıştırdım ama cevabı bulamadım. Bende talebelerin başında olduğum için tekrar Seyda’ya gitmesini söyledim. Adam tekrar geldi dedi falanca kitaba bakacakmışsın. Baktım yine bulamadım. O zat tekrar gitti ve geldi ve falan sayfaya bakacakmışsın dedi. Baktım yine bulamadım. Kitapla birlikte mübareğin huzuruna vardım. Mübarek elimdeki kitaba bakıp gülümseyerek falan satıra bak dedi. Açtım o satırda cevap yazılıydı. Mahcup olmuştum. Seyda Hz.lerinin engin bir ilmi vardı çözemediğimiz meseleleri kendisine arz ederdik ve çözerdi.
-“Gelelim bizim meseleye..”
-“Mesele nedir Hocam?”
-“Sigara hakkında çok tepkiler geliyor. Biraz o mevzuda konuşmak istiyorum himmetle. Gavs Abdulhakim Hz.lerini sigara içerken şahit olanlar çoktur fakat Seyda Hz.lerini görmedim. Hele Zamanın Gavsı’nın eğri bir ağızlığı vardı. Onu takar içerdi, amma ne içerdii böyle tatlı tatlı. Sonra hilafet makamına geçince her şey bitti malum.”
Molla Üzeyir anlatıyor. Bir gün bahçedeyiz Gavs Abdulhakim Hz.leri:
-“Molla Üzeyir, Molla Üzeyir.” dedi.
-“Lebbeyk Gavsım.” dedim.
-“Şu sigaradan aldığım keyfi hiçbir şeyden almıyorum.” Ben bir Mollayım. Bu söz kafamı karıştırdı. Bir müddet öyle geçti. Mübarek tekrar çağırdı.
-“Molla Üzeyir (Sigarayı yakmış ve başparmağını sigaranın ateşi ile devamlı yakıyordu.) Biz nefsimize diyoruz ki. Ey nefsim sen bir sigaranın ateşine dayanamıyorsun. Yarın Hakk’ın ateşine nasıl dayanacaksın?” O zaman anladım sigaranın nasıl keyif verdiğini.
Eee kurban onlar sigarayı böyle içmişler. Ya biz. Ağzımıza burnumuza bulaştırıyoruz. Biz diyoruz ki Gavs’a mutabakat olsun. Yak bakalım, yak bakalım. Anamız ağlıyor.
Abdulkadir-i Geylani Hz.lerine annemizin biri çocuğunu teslim eder. Yetiştirsin terbiye etsin diye. Bir gün oğlunu ziyarete gider bakar ki kuru ekmek yiyor. Anne yüreği dayanamaz. Geylani Hz.lerinin yanına girdiğinde bakar ki Mübarek tavuk yemiş ortada kemikleri var. Anne sitem eder.
-“Oğlum kuru ekmek yiyor, Sizse tavuk yiyorsunuz.” Mübarek kemiklere elini uzatır
-“ Allah’ın izniyle diril.” der ve tavuk dirilir. Bunun üzerine Gavs der ki oğlunda böyle ehl-i keramet olsun o da tavuk yesin…..
Ya bizim onları taklit etmeye sigara hususunda ne hakkımız var bilmem. Taklid edeceksek mübarekler gibi yaşayalım da onların ahlakları gibi ahlaklanalım da o zaman taklit olsun.
Hacı kardeşim anlattığı Gavs zamanından bir olay..
Mübarek sigara içiyormuş. Sigarayı bitirdikten sonra camın kenarına atmış. Hacı abi içinden . Mübarek gitsede Gül nesilden gelen Gül dudağa değmiş o sigarayı alsam da bir nefes çeksem. Onun gibi birkaç kişide kalbinden öyle geçirmiş. Gavsımız yürüyünce hemen koşmuş ve önce varmış sigaranın yanına. Ama ne sigara varmış nede başka bir şey. Bakmış Mübarek geriye dönmüş ve tebessüm etmiş.
Gelelim Seyda Hz.leri zamanına. Bizim beldede bir laf türemişti. İşte tövbe eden sofi sigaraya da tövbe eder Seyda’nın emridir diye. Kafam karıştı. Bizde güzel güzel sigara içiyoruz. Seyda Hz.leride geçici ikametten yeni dönmüştü. Ziyaretimizden de yeni gelmiştik. Bu lafı duyunca yeniden gittim. Bir de sadatın cariyesi dünyaya gelmişti. Hem ismini koydurayım hem de şu meseleyi sorayım dedim. Gittim elini ziyaret ettim dedim kurban bir cariyeniz oldu. Mübarek biraz düşündü dedi Bedriye olsun. Kayınvalidede Münevver olsun demişti. Baktım ikiside eş anlamlı Hamdolsun dedim. Dedim kurban Seyda Hz.lerinin bir emri varmış tövbe eden sofi sigaraya da tövbe ediyormuş. Seydamız buyurdu :
-“Yok biz öyle bir emir vermedik. Amma sigara pisliktir ve içene de bir şey demiyoruz” dedi. Geri döndüm dokuz ay kadar içemedim. Nefsimiz ah nefsimiz ne zalim. Allah (c.c) onun kadar kötü bir şey yaratmamış.Hacı ağabey anlatmıştı;
Bir gün divandayız. Seyda Hz.lerinin misafirleri geldiler. Bende divanda yardım ediyor çay dağıtıyordum. Misafirlerden birisi bir paket sigara çıkardı. Herkese ikram etti . Seyda Hz.lerine de ikram etti. Mübarek edeben sigarayı aldı. Misafir herkesin sigarasını yaktı. Seyda Hz.lerinin sigarasını da yaktı. Ben biliyorum Seyda Hz.leri sigara içmez. Neyse misafirler kalktı Seyda Hz.leri onları uğurladı. Mübareğin elinde sigara duruyor. Mübarek nasıl olsa sigarayı içmez bir yere atar ben alır bir güzel içerim dedim. Mübarek sert sert bana baktı sigarayı yere attı ayağıyla şöyle güzelce bir ezdi bana tekrar baktı yürüdü. Al bakalım içte görelim der gibiydi.
Bir gün Zamanın Gavsı Afyon’a gelmişti. Biz de ziyaret muradıyla oraya gitmiştik. Mübarek tövbe yaptırıyor. Adamın birisi hangi cemaatten bilmiyorum;
-“Kurban sizin sofiler sigara içiyorlar haram değil mi? Söyleseniz de içmesinler.” Birkaç kez tekrarladı. Mübarek döndü;
-“Görmüyor musun milletin imanıyla uğraşıyoruz.?” Yani zaman iman kurtarma zamanı kardeşim sen durmuşsun mekruhla uğraşıyorsun. Adam ya meyhaneden geldi ya kumarhaneden.”
Hani bir zamanlar ben anlatmıştım. Bir şeyh gördüm Seyda’nın yanına sürünerek gelmişti. O zatın bir sözü hala kulaklarımda çınlar. “Kardeşim biz Şeyhiz ama bu zat Sultan’dır. Biz uçurumun kenarına gelmiş insanları yolun ortasına çekmeye çalışıyoruz ama bunların işi bambaşka. Uçuruma yuvarlanmış, bataklığa batmış, insanları temizleyip yolun ortasına getiriyorlar.
Kardeşler, yanımızdaki insanı okuma evlerine çekmek, dergahlara çekmek basit. Onların lambası hazır. Fitili ateşlenmiş. Sen elini tutup getiriyorsun. Yağ lambası parçalanmış, gazı dökülmüş, fitili yere düşmüş çamura bulanmışlara ne yaparız. İşte onu da sadatlar yapıyor. Onların sanatı bu. Mübarek bir de yakıyor. Ohh ama ilk yakışta fitil fazla yağlanınca is yapar onu sen sigara de. Amma onu o hale getiren Allah Dostu’nun eli “Yedullah” zamanı gelince fitilini düzeltir. Düzeltir sen kafana takma.
Ha Hatırlamışken bizim Bahçıvan Nuri’den bahsedeyim. Sigaraya çok karşıydı yakaladığına “gel seninle sigara tövbesi yapalım” derdi. Ve Hamd olsun yaptırdığı insanlar sigarayı bırakırdı. Çok kişi onun vesilesiyle sigarayı bırakmıştı.
